Kościół ewangelicki Drukuj

 Po zakończeniu wojny 30-letniej protestanci z Bytomia Odrzańskiego udawali się na nabożeństwa do Głogowa, dopiero po przyłączeniu Śląska do Prus w 1741 r. otrzymali zgodę na budowę własnej świątyni. W budowę kościoła ewangelickiego zaangażował się właściciel miasta książę Hans Karol von Schönaich, który przekazał znaczne kwoty pieniężne i materiał, a przede wszystkim odstąpił miejsce pod zabudowę – tj. plac z pozostałościami zniszczonego podczas wojny 30-letniej budynku protestanckiego gimnazjum (Schönaichianum-Carolatheum). Barokowy kościół wybudowano w latach 1744-1746. Świątynię założono na planie prostokąta, wejście od północy stanowił zachowany z budynku gimnazjum renesansowy portal z kartuszami herbowymi rodu Schönaichów.

Wnętrze otrzymało dwukondygnacyjne empory wsparte na filarach, które mogły pomieścić 1200 osób oraz bogato zdobione barokowe wyposażenie. W latach 1859-1860 od południa do kościoła dobudowano wysoką czerokondygnacyjną wieżę (ostatnia kondygnacja przechodziła w ośmiobok) zwieńczoną dachem namiotowym, na której zawieszono cztery dzwony (dwa z nich zdjęto na cele wojenne w 1917 r.). Prawdopodobnie wtedy do wschodniej ściany kościoła dostawiono zakrystię. W 1878 r. kościół otrzymał nowe organy, w 1896 r. z okazji jubileuszu 150- lecia, kościół odnowiono. Ponowny remont przeprowadzono w 1928 r. (wymiana pokrycia dachowego, nowe elewacje). Po 1945 r. kościół ewangelicki nie był użytkowany i stopniowo popadł w ruinę (dewastacja wnętrza). Na przełomie stulecia zabezpieczono pokrycie dachowe, a w 2006 r. obiekt zakupiła fundacja archeologiczna z przeznaczeniem na magazyny. Dziś dawny kościół ewangelicki jest jedyną nieczynną świątynią w powiecie nowosolskim.




 

 

Źródło:

© 2008 Paweł Andrzejewski

zabytkisakralne.pl